Zeichnung und Collage: Ursula Gressmann
Dat stadige Bewegen, hen un her, dat mi slaperg maakt, höört up.
Slaa de Ogen open, Ogen, hebb ik Ogen?
Inthollen-waarher?
Een Ofgrund, n’ roodachtige Damp stiggt up, krüselt umto.
Verbaast, arig de szangen, sülvern gleinig Klöör.
Spöör wat, Göör, Smacht!
Wo was dat noch? Liev, Arms, Been, Kopp, Gedachtenstroom.
Sük bewegen, vörsichtig, wat bewegen?
Overmachtig Geföhl, ik loop utnanner.
Stött an, heet, Hitt, Geföhl, so mooi, dat ik heel un dall vull daarvan bün.
Daar, de Snee van Mesten, blank !
Ik fall utnanner in dünne Schieven, teihn.
Ik bün d’r west.